W związku z tym, w świetle informacji przekazanych przez Hiszpanię i przez Konfederację Hiszpańskich Spółdzielni Rolniczych, Komisja uznała, że zmiany wprowadzone dekretem królewskim ustawy nr 10/2000 do przepisów dotyczących spółdzielni rolniczych nie stanowią korzyści w formie zmniejszenia obciążeń ich budżetu oraz nie stanowią selektywnego środka podatkowego wpływającego na zasoby państwowe.

Jeżeli chodzi o przedsiębiorstwa świadczące usługi Komisja stwierdza, że w okresie od wejścia w życie dekretu z mocą ustawy nr 393-B/98 do roku 2005, kiedy skończono stosować system przejściowy ustanowiony na mocy dekretu ustawy nr 244/2003, nie można wykluczyć możliwości występowania pomocy państwa.

Pomoc państwa na rzecz spółdzielni rolniczych wprowadzona przez Hiszpanię w art. 1 dekretu królewskiego ustawy nr 10/2000 nie może zostać objęta odstępstwem od zasady zakazu pomocy przewidzianym w art. 107 ust. 3 lit. c), a więc jest to pomoc państwa niezgodna z TFUE.

W dekrecie ustawy nr 1/2012 nie poruszono szeregu aspektów, które zostaną uwzględnione w przyszłym rozporządzeniu wykonawczym, którego przyjęcie jest planowane przez Ministra Gospodarki i Finansów.

Hiszpania wyjaśniła, że zgodnie z ustawą nr 20/1990 zyski, które spółdzielnie rolnicze uzyskują z transakcji z udziałem osób trzecich niebędących członkami spółdzielni, są opodatkowane ogólną stawką podatku od osób prawnych, a tym samym transakcje te nie są objęte żadną ulgą podatkową, oraz że zmiany wprowadzone dekretem królewskim ustawy nr 10/2000 nie wpływają w żaden sposób na system podatkowy mający zastosowanie do transakcji dotyczących dostaw oleju napędowego B przez spółdzielnie dla osób trzecich niebędących członkami spółdzielni.

Komisja stwierdza, że system opodatkowania wprowadzony na podstawie dekretu z mocą ustawy nr 197/2002 i systemu przejściowego ustanowionego na mocy art. 3 ust. 2 i art. 5 ust. 2 dekretu ustawy nr 244/2003 nie jest zgodny z art. 110 TFUE z uwagi na istnienie potencjalnie dyskryminującego systemu wobec produktów przywożonych z innych państw członkowskich, w przypadku których istnieje także obowiązek uiszczania opłaty.

Według Hiszpanii środki wprowadzone dekretem królewskim ustawy nr 10/2000 nie stanowią pomocy państwa, ponieważ nie mają wpływu na przedsiębiorstwa konkurencyjne, które prowadzą tę samą działalność, biorąc pod uwagę fakt, że wszystkie przedsiębiorstwa tego sektora, w tym spółdzielnie rolnicze, podlegają takiemu samemu opodatkowaniu w zakresie podatku od osób prawnych (35 %).

Podsumowując, według Hiszpanii środki wprowadzone dekretem królewskim ustawy nr 10/2000 nie stanowią pomocy państwa, ponieważ nie mają wpływu na przedsiębiorstwa konkurencyjne, które prowadzą tę samą działalność (dystrybucja oleju napędowego B), biorąc pod uwagę fakt, że wszystkie przedsiębiorstwa sektora, w tym spółdzielnie rolnicze, podlegają takiemu samemu opodatkowaniu w zakresie podatku od osób prawnych.

Ponadto warunek określony w art. 2 ust. 1 lit. d) dekretu ustawy nr 411/91 nie miał zastosowania do spółki RTP, ponieważ uregulowanie zadłużenia nie nastąpiło wskutek interwencji państwa.

W związku z tym Komisja uważa, że w przypadku środków przyjętych w art. 1 dekretu królewskiego ustawy nr 10/2000, spełnione jest kryterium korzyści.

W uzasadnieniu dekretu królewskiego ustawy nr 10/2000 wyjaśniono, że „wzrosła cena oleju napędowego stosowanego w rolnictwie, rybołówstwie i transporcie, podobnie jak cena paliw o innym zastosowaniu, w wyniku wzrostu ceny ropy naftowej i silnej aprecjacji dolara w stosunku do euro”.

Władze włoskie dostarczyły Komisji informacje na temat dekretu ustawy nr 159/07, na mocy którego kwoty, które Finmeccanica wpłaci na mocy niniejszej decyzji, będą pochodziły z płatności należnych od ENEA – instytucji publicznej działającej w sektorze energetycznym – w ramach ugody w związku ze sporem z przedsiębiorstwem Finmeccanica, na mocy decyzji Sądu Apelacyjnego w Rzymie.

Zainteresowana strona zwróciła Komisji uwagę na przepisy art. 1 ust. 4 dekretu ustawy nr 16/2012, na mocy których firmy mające trudności finansowe są uprawnione do zapłaty należnych kwot w regularnych ratach.

Jeśli chodzi o środki przewidziane w art. 1 dekretu królewskiego ustawy nr 10/2000, istnieją one od 2000 r. Na poziomie wspólnotowym nigdy nie istniały wytyczne lub konkretne zasady dotyczące pomocy państwa na rzecz spółdzielni rolniczych, ponieważ te ostatnie zasadniczo traktowano jak każde inne przedsiębiorstwo [51].

Zatwierdzenie dekretu królewskiego ustawy nr 10/2000 zakładało, zgodnie z decyzją o wszczęciu postępowania, przyznanie korzyści podatkowych dla spółdzielni rolniczych, którymi nie były one objęte przed zatwierdzeniem wspomnianego dekretu.

Zdaniem Portugalii przepisy art. 11 ust. 2 wynikają ze stosowania dekretu ustawy nr 404/90 [19] i potwierdzają, że w odniesieniu do spółki RTP ma zastosowanie przepis o charakterze ogólnym.

W związku z tym należy wskazać, że zarówno dekret ustawy nr 137/95, jak i dekret z mocą ustawy nr 119/97, który wprowadza odstępstwo od poprzedniego dekretu, stanowi, że „odsetek przychodu z opłaty na promocję, który corocznie określa Minister Rolnictwa, Rozwoju Obszarów Wiejskich i Rybołówstwa, który jednak nigdy nie może być niższy niż 25 %, przeznacza się na ogólne działania promocyjne na rzecz wina i wyrobów winiarskich” (art. 11 ust. 2 dekretu z mocą ustawy nr 119/97).

Komisja zauważa, że w piśmie z dnia 20 stycznia 2003 r. władze portugalskie oświadczyły, iż opłaty przewidziane w załącznikach 1 i 2 do dekretu ustawy nr 197/2002, jak również opłatę przewidzianą w art. 2 ust. 2 w przypadku SRM obliczono na podstawie rzeczywistych kosztów usług, które miały zostać wykonane, uwzględniając charakter produktów ubocznych uzyskiwanych z każdego gatunku zwierząt i fakt, czy ich to dotyczy.

Od października 2002 r., daty wejścia w życie dekretu ustawy nr 197/2002, koszty związane z czynnościami zbierania, przewozu, przetwarzania i niszczenia produktów ubocznych z mięsa ssaków i drobiu są finansowane z dochodów z opłaty parafiskalnej mającej zastosowanie do ośrodków dokonujących uboju, importerów mięsa wołowego i wieprzowego z kością i podmiotów działających w wymiarze wewnątrzwspólnotowym, tj. podmiotów/odbiorców mięsa wołowego i wieprzowego z kością.

Jeśli chodzi o pozostałe podatki, Hiszpania uważa, że korzyści podatkowe pochodzą z okresu poprzedzającego przyjęcie dekretu królewskiego ustawy nr 10/2000, więc spółdzielnie nie korzystają z nich w wyniku wejścia w życie tego dekretu.